بازی قدرت

به یاد رأی بدبینانه‌ی سارتر افتاده‌ام که روابط عاشقانه را درنهایت از نوع روابط سادیستی- مازوخیستی می‌دانست، از منظر او گوهر روابط انسانی نهایتاً تلاش برای تحمیل سلطه است و حتی زمانی که افراد به هم محبت یا صمیمیتی زیاد را می‌ورزند به صورت خودآگاه یا ناخود‌آگاه جز ترفندی برای فریفتن و اغوا کردن و چیره شدن بر دیگری نیست و به همین دلیل از نظر او روابط انسانی نهایتاً ناکام و تراژیک هستند